Wat mij betreft staan we vandaag stil bij de mensen met psychische klachten die het zwaar hebben. Misschien wel extra zwaar, want het Coronavirus is ook voor hen een ongenode gast. De wachtlijsten voor zorg zijn lang en de praktijk leert dat er steeds meer mensen om hulp vragen. Jongeren en ouderen die vereenzamen en depressieve klachten hebben worden niet geholpen. Onze ambulante zorg staat onder druk door de angst om te besmetten of besmet te worden. Huisbezoeken zijn lastig. Crisisopvang duurt te lang door administratieve procedures. Mensen worden van het kastje naar de muur gestuurd.
Daarom heb ik onze regering en zorgverzekeraars opgeroepen om te komen tot regionale doorzettingsmacht. Er moet iemand zijn die een halt roept aan dit ‘van loket naar loket doorverwijzen’ en zorgt dat er direct hulp verleend wordt. Samen met de D66 landelijke interessegroep GGZ denk ik na over meer praktische oplossingen die ingezet kunnen worden zodat er sneller en beter hulp verleend kan worden. Daarbij is het belangrijk dat er over psychisch problemen gepraat kan worden. In een van onze webinars hoorden we van ervaringsdeskundigen dat psychisch lijden nog steeds een taboe is en mensen er niet over durven te praten. Heb jij suggesties hoe het anders kan, laat het me weten! Op 28 oktober organiseren we een denktankavond. Meld je aan door een mail te sturen naar interessegroepGGZd66@gmail.com